Anam, ….
Canım anam, Hacer Anam.
Canıma cansuyu veren anam.
Hakkını nasıl verem
Canım anam
Anam, anam….
Canım anam Hacer Anam.
Canıma can katan anam.
Helaldir hakkın
Sevgili anam
Anam, ….
Canım anam, Hacer Anam.
Beni Dünyaya taşıyan anam.
Cennettir mekanin
Güzel anam
Anam,….
Canım anam, Hacer Anam.
Uyumadın, uyuttun;
Doymadın, doyurdun;
Icmedin, icirdin
Anam, ….
Canım anam, Hacer Anam
Yasamadın, yaşattın;
Giymedin, giydirdin
Okumadın, okuttun;
Anam, ….
Canım anam, Hacer Anam
Girit’i gavurlara kaptırdın,
Kuru canını zor kurtardın.
Yirmidört Mübaledesinde
İki yaşında bebek Cunda´ya getirildin.
Yüce Allaha hep şükrettin,
Atatürk’e ve arkadaşlarına dua ettin
Yobazları, kafırleri
Allah islah etsin derdin.
Anam,….
Canım anam, Hacer Anam.
Okula dahi gidemedin.
Yürür yürümez çalışmaga başladın,
Zeytinde, tarlada, bahcede evde
Bir öğün yemeğe razı oldun.
Topladığın otlarla sofra da kurdun.
Zeytinyağlı un corbasını hala unutmadım.
Haşlanmış patateslerden sende bıkmıştın.
Yüz gram kıyma, iki kilo ekmek içi, bol domatesli,
Maydanozlu, soğanlı, baharatlı
Yumurtalı, zeytinyağlı Köftelerine
O zamanda doyum olmazdı,
Hala bugün de;
Yedi bogazi doyurmak
Evde kolay degildi.
Anam,….
Canım anam, Hacer Anam.
Biri kız dört erkek çocuğu
O kadar kolay doğurmadın.
Tüm cabalarina ragmen
Istenmeyen beni, düşüremedin.
Zorluklar içerisinde onları büyüttün,
Hepsini de okuttun.
Bizler için ömür boyu çalıştın…
Sekseniki yaşında elinde baston
Koskoca bahçeyi nasıl kazdın!
İki keçinin bakımını hiç aksatmadın
Pirinç gibi yemlerini ayıkladın
Keçi sütünün ve peynirinin
Tadına değerdir, derdin.
Anam, ….
Canım anam, Hacer Anam.
Haram yemedin, bizlere de yedirtmedin.
Kimseye kötülük, küfür etmedin.
Dedikodulara dahi bulasmadin!
Hep çalıştın, yine çalıştın, hala çalıştın.
Çalışmaktan hiç üşenmedin,
Sekseniki yaşında bile çalışmaktan bıkmadın
Bizlere de çalışmayı, üşenmemeyi
Ve Allaha hep şükretmesini öğrettin.
Bizleri kimseye muhtaç etmedin.
Bizlere mal mülk biraktin.
Karsiligini ne bekledin nede istedin.
Anam, ….
Canım anam, Hacer Anam.
Ana baba evinde küfür işitmedik.
Bizlere karışmadın.
Hal ve gidiş haric
Baştan sona zayıfla doldurulan
Karnelerime dahi ses çıkarmadın,
Sadece çok üzüldün.
Seni üzen ben değildim,
Oğlunuzu okuldan alın,
İşe gönderin diye
Rahmetli babama nasihat eden
Kazkafalı, yetersiz öğretmenlerimdi.
Damadına, gelinlerine dahi
Ne söylendin nede karıştın.
Çocuklarından onları
Hiç ayrı tutmadin ki
Anam, ….
Canım anam, Hacer Anam
Bizler için hep dua ederdin,
Güzellikler iyilikler sizle olsun derdin
Saglıklı, güçlü dürüst
Olmamıza gayret ettin.
Şeytan bizi şaşırtmasın diye
Üzerimize titrerdin.
Anneanneme güzel kokulu rosmari ile
Bizleri tütsülerdin.
Bizlere hep dua ederdin.
Ben ve baban cok çektik
Sizler çekmeyin derdin.
Anam,….
Canım anam, Hacer Anam.
Çamaşır makinasi yerine leğenin,
Bulaşık makinasi yerine parmakların,
Deterjan yerine küllerin,
Şampuan yerine kendi pişirdiğin
Zeytinyağlı-kostikli sabunun,
Banyo, duş yerine
Kara bakır tenceren ve leğenin,
Soba, klima yerine pirinali mangalın,
Elektrikli, gazlı ocak fırın yerine
Iki tuğla arası odunlu ateşin,
Elektrik isigi yerine gaslamban,
Pamuklu yagli kandillerin,
Evde su çesmesi yerine
Derin kuyulardan cektigin,
Sırtında uzaklardan taşıdığın
Teneke suların ve testilerin,
Televizyon, video sinema yerine,
Karakışınn uzun gecelerinde,
Mangal başında toplanan misafirlerin;
Yazın gece sıcağında
Sokak kapısında toplanan
Akrabaların, dostların, komşuların
Muhabbeti ve güzel manileri vardı.
Hele o zamanın zifiri karanlığında
O mahalle komsuların neşeli
Dümbelekli sarkıları, oyun havaları
kahkahalari, hosnutlugu, neseleri vardı.
Hayatında düne kadar hep bunlar vardı.
Parasız, yokluk ve zorluklar içinde
Yaşanmış gerçeklerdi.
Hayal masal zamanı değildi.
Bunalıma karamsarlığa
Girecek zamanında yoktu.
O ağır yaşam kosulları içinde,
Yalınayak, başı kabak insanlar
Daha iyi ve yarınlardan umutluydular,
Daha neşeli, sağlıklı daha insanca
Ve bir dayanışma içinde idiler.
Birlik, özgüven iceresinde
Günümüzde pek coklarimizin
Hayal edemeyecegi zorluklarin,
Yokluklarin üstesinden geldiler,
Dertyanmadilar, yilmadilar; calistilar
Evet onlar o yokluklar ve zorluklar
Devrinin insanlari idiler.
Birlik ve özgüvenle
Pek cok sorunun üstesinden geldiler.
Dertyanmadilar, aglasmadilar, yilmadilar
Ya şimdiki bizler !
Kendi kendimizi ve birbirimizi
Yok etmekte yarisiyorz!!!
